Zijn schilderijen doen niet alleen verslag van zijn persoonlijke (werk)proces, maar zijn in toenemende mate ook in hun opbouw ‘leesbaar’. Grove, amorfe vormen representeren bijvoorbeeld chaos, de oermaterie. De punt staat voor een gebeurtenis en een raster van punten voor interactie tussen (het geheel aan) gebeurtenissen en/of het netwerk van relaties (het relatieve). De lijn is de weg; soms recht, meestal niet. De cirkel symboliseert het universele en het vierkant en het rechte vlak staan voor confrontatie, het overnieuw beginnen. Ook kleuren kregen hun eigen betekenis. Rood symboliseert het vrouwelijke, wit het mannelijke. Paars staat voor reflectie en ingetogenheid. Zijn ‘bloem’vormen verwijzen ten slotte naar volmaaktheid (het absolute). In zijn beeldtaal kan een vorm, lijn of punt echter nooit op zichzelf bezien worden. Ook gaat het hem niet primair om de esthetiek van de compositie. De balans tussen de ene vorm en de andere, de wijze waarop zij zich tot elkaar verhouden en elkaar, in hun geheel beïnvloedden zijn voor hem veel belangrijker.
Rob werkt vaak met 'gewone' huisschilderverf (alkydhars). Deze heeft een min of meer vaste vorm, maar stroomt en blijft vloeien ook nadat de verf is opgebracht. Daardoor past zij, in tegenstelling tot gewone olieverf, goed bij zijn manier van werken. Niet alles ligt meteen vast en ook het toeval krijgt een kans. Alkydharsverf geeft ook meer mogelijkheden om met andere hulpmiddelen dan kwasten te schilderen. Regelmatig gebruikt hij bijvoorbeeld een föhn, een verfstripper of gasbrander om de verf, nadat hij die opgebracht heeft, verder te bewerken. Zo komt hij zoals hij zelf zegt "optimaal in gesprek met de verf".
In november 2010 was Rob met een aantal andere Nederlandse kunstenaars in Xiamen, China. Hij heeft toen veel Chinese kunstenaars ontmoet en niet alleen hun werk bekeken, maar ook, via een tolk, met ze kunnen praten over hun manier van werken en inspiratiebronnen. Hij heeft tijdens zijn verblijft in China een aantal werken op papier gemaakt met materialen als chinese inkt, gouache, bladgoud en alkydharsverf. Deze werken toont hij voor het eerst in Nederland in deze expositie. Daarnaast exposeert hij een aantal grotere en ook kleinere werken op doek, en op papier.
Rob de Graaf ziet zijn werk als een onderzoek. Methode, middelen en (vooral) het proces van schilderen zijn voor hem belangrijk. Terugkerend thema in zijn werk is orde en chaos. Soms vervagen de grenzen tussen abstractie en figuratie, zijn doel: een permanente staat van verwondering. Rob is net terug uit Xiamen, China en werkte daar met papier. Hij liet een aantal nieuwe werken zien die hij in China maakte.
